Voer. Mand. Speeltje. Korting.rondsnuffelen

Heupdysplasie bij honden


Neem bij (een vermoeden van) medische problemen altijd contact op met de dierenarts.

Heupdysplasie (HD) is een aandoening, waarbij te veel speling aanwezig is in het heupgewricht, waardoor een misvorming van het heupgewricht kan ontstaan.

Heupdysplasie komt niet alleen voor bij honden maar ook bij mensen en katten. Honden met heupdysplasie behoren vooral tot de grotere en middelgrote hondenrassen,

In het merendeel van de gevallen (93%) zijn beide heupen aangetast, maar HD komt ook wel eens voor aan slechts één heupgewricht.

Bij mensen is heupdysplasie een aangeboren ziekte, hetgeen betekent dat een baby reeds bij de geboorte afwijkende heupgewrichten heeft. Dit in tegenstelling tot de hondenpup die geboren wordt met ‘normale heupen’.

HD is bij de hond een erfelijke maar geen aangeboren ziekte, waarbij de afwijkingen aan de heupgewrichten zich in het eerste levensjaar zullen ontwikkelen.

Naast de erfelijke aanleg die een hond kan hebben voor HD, is er ook een grote omgevingsinvloed op het zich ontwikkelen van HD. Voorbeelden van deze omgevingsfactoren zijn: (over)gewicht en bouw van de hond, voeding (mineralen) en overmatige inspanning.

Omdat deze omgevingsfactoren een belangrijk onderdeel vormen bij zowel het voorkomen als de behandeling van HD zullen we hierop in dit artikel uitgebreid ingaan.

Wat is de oorzaak van heupdysplasie (HD) bij honden?

Heupdysplasie is een ontwikkelingsstoornis van het bekken en de heupkop, die niet goed in elkaar passen. De heupkom is als regel te ondiep. Dit geeft pijnlijkheid, kreupelheid en vervroegde ¨slijtage¨ (artrose) van het kraakbeen in de gewrichten in de heup.

Met een lichamelijk onderzoek kan de dierenarts de waarschijnlijkheidsdiagnose stellen. Maar met dierenröntgenfoto’s zijn deze aandoeningen goed in beeld te brengen.

Vooral vanwege de pijn is de hond minder actief en daardoor blijft de ontwikkeling van de spiermassa rondom de gewrichten vaak achter.

Heupdysplasie is ten dele erfelijk, maar ook de voeding in de eerste jaren speelt een belangrijke rol.

Preventie Heupdysplasie bij honden

Bij bepaalde rassen komen beide afwijkingen zeer verspreid en veelvuldig voor, waaronder de Duitse Herder, Berner Sennen en de Golden Retreiver.

Door een gericht fokbeleid en het consequent röntgenologisch onderzoeken van de beide (voor)ouders wordt de kans op afwijkende pups een stuk kleiner.

Behandeling Heupdysplasie

Voor HD zijn er diverse mogelijkheden om de problemen te verminderen, maar bij ernstige gevallen is operatie aan het bekken en/of euthanasie zeker te overwegen.

Zonder de fotó’s en zonder de hond gezien te hebben is het niet makkelijk om daar een uitspraak over te doen.

Pijnstillers en ontstekingsremmers levenslang, liefst zo laag mogelijk gedoseerd met kans op bijwerkingen aan de maag en nieren. Soms zijn ontstekingsremmers zoals prednisolon tijdelijk nodig, maar die hebben weer andere bijwerkingen, zoals verminderde afweer. Dit alles in overleg met uw dierenarts.

De spieren van de achterhand versterken door training, met name door lopen in een rechte lijn, zoals naast de fiets en zwemmen. Vaker korte stukken wandelen i.p.v. een enkele lange wandeling

  1. Niet te zwaar laten worden van de hond of afvallen bij een wat zwaarder exemplaar. Hoe lichter de hond, hoe minder de hond hoeft te dragen.
  2. Plotselinge bewegingen moeten voorkomen worden, zoals spelen met de bal of stok. Ook fysiotherapie en begeleiding van een dierfysiotherapeut is een mogelijkheid
  3. Sommige voedingssupplementen, zoals Primeval artrose gelatinaat, glucosamine en chondroïtine verminderen de HD-klachten. Door betere opbouw van het kraakbeen en betere “smering” van het gewricht knappen de honden soms spectaculair op.

Neem bij (een vermoeden van) medische problemen altijd contact op met de dierenarts.