Welsh Springer Spaniel

De Welsh Springer spaniel is een jachthond die voornamelijk gebruikt is voor de jacht op konijnen, vogels en ander klein wild dat door hem uit de struiken wordt opgejaagd en zo onder het geweer wordt gedreven. De benaming “springer” verwijst naar de engelse term voor “het opjagen van wild”. Tegenwoordig wordt de Welsh veel als huishond gehouden.

Herkomst
De Welsh kent zijn oorsprong in Groot-Brittannië. Deze rood witte spaniël is een oud ras (ongeveer 400 jaar) en wordt voornamelijk in Wales gefokt.

De Welsh is reeds in 1570 besproken in het boek “Historie of Englische dogges” van Dr.Johnnes Caius. Als ras is de Welsh Springer Spaniël pas door de Britse kennelclub erkend in het jaar 1902.

De eerste Welsh Springer Spaniël in Nederland was Mist (Longmynd Morgan x Longmynd Myfandy), die in 1908 is geboren en in 1911 in Nederland werd ingeschreven.

Uiterlijk
De Welsh dankt zijn aantrekkelijke uiterlijk aan zijn hangende oren die de vorm van een wijnblad hebben, zijn rood witte kleur en de typische licht gewelfde lendenen, de trouwe en zachtaardige uitdrukking in de donkere ogen en het niet aflatend gekwispel van zijn staart. De schofthoogte van een volwassen Welsh varieert tussen de 46 cm voor een teef en de 48 cm voor een reu.
Uiterlijk
Een volwassen Welsh weegt tussen de 19 en 25 kilo. Deze hond mag geen slanke, elegante spaniel zijn maar is een stevige, compacte en gespierde hond aan wie is af te zien dat hij een dag in het veld kan doorbrengen.
Karakter
De trefwoorden hier zijn: alert, vrolijk, intelligent, aanhankelijk, zeer actief en onvermoeibaar, nieuwsgierig en initiatiefrijk. De Rasstandaard beschrijft de Welsh als: “vriendelijk van aard en geen sporen van agressie of nervositeit tonend”. Hoewel een Welsh een grote “will to please” heeft zal hij regelmatig proberen om onder commando’s uit te komen. Een strakke hand bij de opvoeding, cursussen, goede socialisatie en consequent optreden van de eigenaar is daarom erg belangrijk.

Inconsequent gedrag van de baas zal door de Welsh altijd worden uitgebuit. Hierbij maakt het niet uit of het om een reu of teef gaat. Beiden hebben een goede opvoeding nodig om uit te kunnen groeien tot een perfecte huisgenoot en een gezellige kameraad.

Aangezien ze zo aanhankelijk zijn kan dat wel eens betekenen dat ze het moeilijk hebben als ze alleen gelaten worden. Toch moet dit van jongs af aan geleerd worden met een maximum van 4-5 uur op een dag. De Welsh is een perfecte hond voor sportieve mensen die van een stevige wandeling of fietstocht houden. Een volwassen Welsh heeft zeker niet genoeg aan een korte wandeling en men dient dan ook er van uit te gaan dat ze 1 ½ tot 2 uur per dag aan beweging nodig hebben. De voorkeur gaat hierbij uit naar wandelingen in het bos of aan het strand waar hij onaangelijnd kan rennen en spelen.
Dat zal van de “wervelwind” die een Welsh buiten kan zijn een prettige huisgenoot maken die aan de voeten van zijn baasje ligt.