Bij het ras Dalmatiër zullen de meeste mensen meteen denken aan de welbekende Disney film. Vooral de mooie gestipte vacht valt op.
Waar komt het Dalmatiër ras eigenlijk vandaan, wat zijn de karaktereigenschappen, en hoe gezond is het ras?
Herkomst
Het is niet helemaal zeker waar de Dalmatiër vandaan komt. Er zijn theorieën dat het ras oorspronkelijk uit de kuststreek Dalmatië in Kroatië komt.
Maar er wordt ook gedacht dat de naam Dalmatiër is afgeleid van het Latijnse woord Dalmatica. Zo werden priesterlijke gewaden ook wel genoemd.
Een derde theorie is dat de naam Dalmatiër over de tijd is veranderd en vroeger “Damachien” was. Dit is een samenvoeging van de Latijnse term “dama” voor damherten en het Franse woord “chien” voor hond.
Hoewel de herkomst van het ras en de naam Dalmatiër niet duidelijk zijn, is wel bekend dat witte jachthonden met stippen al erg lang bestaan.
Er wordt zelfs gezegd dat koning Cheops van Egypte (3600 v. Christus), bekend van de piramide van Cheops, een Dalmatiër had. Hier is echter geen bewijs van.
Wel zijn er oude Griekse fresco’s gevonden uit 1600 v. Christus waar tekeningen van honden opstaan die erg op Dalmatiërs lijken.
Ook is er bewijs van een brief uit 1570 waarin geschreven wordt over een gestippelde hond die geïmporteerd is uit Frankrijk. Deze brief was gericht aan de Engelse koning Edward. De gestippelde hond werd toen “Gallican” genoemd.
Waarschijnlijk is dit ras daarna gekruist met een Bengaalse Brak, Pointer en misschien ook nog een terriër om uiteindelijk tot het Dalmatiër ras komen dat wij nu kennen.
Het ras dalmatiër is voor het eerst officieel geregistreerd bij de grootste hondenorganisatie ter wereld, de FCI, op 7 april 1955. Het ras valt onder de categorie lopende honden en zweethonden (Classificatie FCI: Groep 6 Sectie 3).
Dalmaten kunnen instinctief heel goed met paarden omgaan. Daarom werden ze vroeger veel gebruikt als begeleiders van rijtuigen en de bij de jacht.
Daarnaast was de Dalmaat een soort brandweerhond. In Amerika liep hij mee met brandweerwagens waarbij zijn blaf functioneerde als een soort sirene. Voetgangers konden de blaffende Dalmaat en zijn rijtuig aan horen komen en gingen daardoor aan de kant.
Ook gingen Dalmaten zelfs brandende huizen in om mensen te zoeken. Een echte held van oudsher dus.
Karakter
De Dalmatiër is een intelligente, speelse hond met veel energie.
Met een volwassen Dalmaat is het dan ook belangrijk om veel te bewegen. Als een Dalmaat niet genoeg beweging krijgt, dan wordt hij druk en kan nog wel eens wat stukmaken.
Omdat Dalmatiërs intelligent en een tikkeltje eigenwijs zijn is het belangrijk om in de opvoeding heel consequent te zijn.
Dalmaten zijn leergierig en aanhankelijk voor hun eigenaren, maar ook ontzettend eigenwijs. Ze puberen lang, ongeveer tot hun derde levensjaar. Maar ook daarna staan ze bekend als de clowns onder de honden.
Dalmaten zijn over het algemeen goed met kinderen en andere (huisdieren). Een hond met een uitgesproken karakter dus.
De Disneyfilm 101 Dalmatiërs heeft het ras geen goed gedaan. Omdat de populariteit van Dalmaten na de film flink is gestegen, is er in het fokken daarna minder gelet op het karakter van de honden door sommige ‘fokkers’.
Daarom is het belangrijk om met een fokker en de hond(en) kennis te maken, om een beetje te weten wat voor karakter je kunt verwachten. En natuurlijk is het belangrijk om een hond niet alleen op het leuke uiterlijk te kiezen.
Een Dalmaat is een lieve, vriendelijke hond voor de juiste baas. Hierbij is het belangrijk dat ze consequent opgevoed worden en genoeg fysieke en mentale uitdaging krijgen.
Met een harde opvoeding zal je bij een Dalmaat geen succes hebben, maar ook een te toegeeflijke opvoeding zal het gedrag geen goed doen. Maar bij een mooie tussenweg heb je een leergierige viervoeter in huis.
Een veelvoorkomend gedragsprobleem is dat Dalmatiërs niet goed alleen kunnen zijn. In een druk huishouden met fulltime werkende mensen waardoor de Dalmaat hele dagdelen alleen zal zijn zal hij niet gelukkig zijn.
Daarnaast kunnen reuen erg zelfverzekerd zijn en confrontaties met andere reuen niet uit de weg gaan.
Uiterlijk
Een reu weegt ongeveer 27 tot 32 kilo met een ideale schofthoogte van 56 tot 61 centimeter. Teefjes wegen ongeveer 24 tot 29 kilo met een schofthoogte tussen de 54 en 59 centimeter.
Het hoofd van een Dalmaat is tamelijk lang met een vlakke schedel. De ogen staan ver uit elkaar en de oren worden hangend en dicht tegen het hoofd aan gedragen. De hals is ook tamelijk lang en licht gebogen.
Het lijf van een Dalmaat is krachtige met een rechte rug en een ruime, diepe borst. De staart is breed aan de aanzet, loopt uit in een punt en buigt lichtjes omhoog.
De mooie gestipt vacht van de Dalmaat is kort, hard, dicht, glad en glanzend. Daarom is er niet veel vachtverzorging nodig. Af en toe borstelen is genoeg.
Wel is de vacht het hele jaar hetzelfde, dit betekent dat een jas voor in de winter geen overbodige luxe is. Ook verharen Dalmaten het hele jaar door.
Hoewel de meeste mensen zullen denken dat Dalmaten alleen wit met zwarte stippen zijn, komen ze ook voor met leverkleurige vlekken.
Volgens de rasstandaard zijn de stippen bij voorkeur 2 tot 3 centimeter groot, lopen ze niet in elkaar over, en zijn ze mooi verdeeld over het lichaam.
Nog een leuk weetje: Dalmatiërs worden wit geboren, de vlekken komen pas na ongeveer twee weken.
Gezondheid
Het Dalmatiër ras is redelijk gezond. Ze worden dan ook vrij oud, gemiddeld zo’n 12-14 jaar. Van het ras is bekend dat doofheid voorkomt, dit hangt genetisch samen met hun witte kleur. Er wordt echter goed opgelet bij het fokken, waardoor de kans op doofheid steeds kleiner wordt.
Ook heeft de Dalmaat een erfelijke aanleg voor Atopie. Dit is een huidaandoening die bij veel honden voorkomt. De hond krijgt een soort allergische reactie door overgevoeligheid voor stoffen in de omgeving.
Dit kunnen bijvoorbeeld pollen van bomen of planten zijn, of huisstofmijt. De hond krijgt dan veel jeuk en ook verkleuringen in de vacht kunnen voorkomen.
Atopie kan behandeld worden als de bron van de allergie niet weggehaald kan worden. De behandeling kan hyposensibilisatie zijn. Hierbij krijgt de hond stapsgewijs steeds meer van allergie-opwekkende stof toegediend tot hij er ongevoelig voor wordt.
Dit werkt echter niet bij elke hond. Een alternatieve behandeling is toediening van medicatie die de allergische reactie onderdrukt.
Een andere bijzonderheid aan het Dalmatiër ras is hun urinesysteem. Door de hoge zuurgraad van hun urine kunnen er blaasstenen ontstaan. Deze zijn erg pijnlijk voor de hond.
Dus als een Dalmaat slecht of anders plast is het goed om snel langs de dierenarts te gaan.
