Voer. Mand. Speeltje. Korting.rondsnuffelen

De gescheurde voorste kruisband bij de hond


Neem bij (een vermoeden van) medische problemen altijd contact op met de dierenarts.

De gescheurde voorste kruisband is een van de meest bekende blessures bij voetballers.

Bij honden is het ook een veel voorkomend euvel, vooral bij rassen met een steile achterhand, zoals de Chow Chow en de Boxer.

Bij een volledige scheuring van een voorste kruisband is bij grotere honden altijd een operatie noodzakelijk. Indien op tijd uitgevoerd geeft dit heel goede resultaten.

Wat zijn de voorste kruisbanden?

Er zitten 2 kruisbanden in elk kniegewricht: Een voorste en een achterste kruisband. Het zijn smalle stroken bindweefsel, enorm sterk, die er samen voor zorgen dat het kniegewricht stabiel blijft.

Zij zitten vast aan het bovenbeen (femur) en het onderbeen (tibia) en lopen in het inwendige van het gewricht.

De kruisbanden voorkomen een voor-achterwaartse beweging van de tibia ten opzichte van het femur.

Hoe raken zij beschadigd?

De meeste blessures ontstaan doordat de knie verdraaid wordt naar links of rechts.

Het kniegewricht is een zadelgewricht, net zoals bijvoorbeeld de gewrichten van de vingers, en kan slechts in één richting bewegen.

Meestal gebeurt het als de hond vrolijk rond rent en een abrupte bocht maakt. Sommige rassen hebben minder sterke kruisbanden en bij oudere dieren zijn de banden ook minder sterk.

De hond wil acuut de aangetaste poot niet meer belasten, zal er dus niet of nauwelijks op staan. Bij een gedeeltelijke scheuring is de hond wel pijnlijk, maar zal er weer vrij snel op gaan staan.

Hoe stelt de dierenarts de diagnose?

De verdenking scheuring van de voorste kruisband krijgt de dierenarts al uit het verhaal en de houding van de hond.

Verder onderzoek van de achterpoot zal laten zien dat er een abnormale beweging mogelijk is, het zogenaamde positieve schuiflade-fenomeen.

Hierbij kan het onderbeen in het kniegewricht naar voren geschoven worden zonder dat het bovenbeen mee beweegt.

Tevens zal dan worden onderzocht of de meniscus ook beschadigd is. Röntgenfoto’s kunnen de diagnose bevestigen en ook eventuele andere beschadigingen aan het licht brengen.

Is er een behandeling voor dit probleem?

Net als bij mensen kunnen de kruisbanden worden vervangen. Hiervoor zijn 2 methodes ontwikkeld.

Bij de eerste wordt er een deel van een spier gebruikt als kruisband, bij de tweede wordt er een kunstband gebruikt.

Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de eerste methode, omdat er dan geen vreemd voorwerp in het lichaam wordt gebracht en er dus geen afstoting kan optreden.

Alleen als er geen pees kan worden “geoogst” omdat de spieren in het achterbeen dit niet toelaten, wordt een kunstband gebruikt.

Bij kleine honden is een aantal maanden rust vaak voldoende. Het kniegewricht herkrijgt dan vaak voldoende stabiliteit om zonder operatie te kunnen functioneren.

Bij grotere honden is een operatie eigenlijk altijd noodzakelijk.

Wat gebeurt er na de operatie?

Het herstel gaat meestal vlot. De eerste week na de operatie moet de hond een steunverband rond de knie dragen en krijgt hij stricte rust.

De tweede week kan het verband eraf, maar blijft de lijnrust nog 5 weken gehandhaafd. Daarna mag de belasting langzaam opgevoerd worden.

Het beste resultaat krijgt men indien tijdens de revalidatieperiode fysiotherapie gegeven wordt.

Wat zijn de vooruitzichten?

De operatieve ingreep geeft meestal een zeer goed resultaat. De meeste honden herstellen 100%.

Echter naarmate ze ouder worden krijgen ze wel eerder last van artrose en artritis in het geopereerde gewricht.

Dit als gevolg van slijtage veroorzaakt door het scheuren van het ligament en de operatie.


Neem bij (een vermoeden van) medische problemen altijd contact op met de dierenarts.