Voer. Mand. Speeltje. Korting.rondsnuffelen

Reu of teef?

Wat zijn de voor- en nadelen van beide?

De keuze voor een reu of teef is niet altijd even makkelijk, tenzij u een nestje wilt fokken met uw hond. Veel mensen die overwegen een hond te nemen vragen zich af wat de verschillen zijn tussen reu en teef.

Hoewel er zeker lichamelijke en gedragsmatige verschillen te noemen zijn, blijft de keuze voor reu of teef er een van persoonlijke voorkeur.

Beide hebben namelijk hun eigen voor- en nadelen.

Lichamelijke verschillen

Over het algemeen zijn reuen groter en steviger gebouwd dan teven. Bij sommige rassen is er zelfs een behoorlijk verschil tussen de reu en en teven. Bij andere rassen is dat weer minder.

Teven worden 2 maal per jaar loops, wat op diverse terreinen last met zich kan meebrengen.

Teven zijn qua uitlaten vaak gemakkelijker omdat zij slechts een of enkele malen in hurkzit urineren. Reuen willen vaak vele reukvlaggen uitzetten door herhaaldelijk kleine beetjes urineren te produceren.

Gedragsverschillen

Het klinkt misschien wat flauw, maar net zo goed als dat er bij mensen verschil is in het gedrag van mannen en vrouwen, is dat bij honden ook het geval.

Reuen kunnen zich soms erg macho gedragen. Dat klinkt voor sommigen leuk, maar het betekent veelal een moeilijk gedrag naar andere reuen. Het “haantjesgedrag” kan zelfs aanleiding zijn voor veel en herhaaldelijke vechtpartijen.

Een dominante reu is dus niet voor iedereen even aantrekkelijk en in vele gevallen zelfs af te raden. Een teef kan soms een echte haaibaai zijn.

Snauwen naar andere honden wanneer ze kennis/contact willen maken is een gedrag wat je regelmatig bij teven ziet. Ook kunnen meerdere teven in één huis steeds terugkerende rangorde problemen hebben.

Wanneer u al een hond is huis heeft is het over het algemeen een hond van de andere sekse het makkelijkst te combineren.

Loopsheid

Een teef wordt tweemaal per jaar loops. Deze loopsheid duurt ongeveer 3 weken. Gedurende deze periode is er sprake van bloedverlies.

Sommige teven bloeden slechts heel weinig, anderen vloeien behoorlijk. Een broekje is dan noodzakelijk om bloedvlekken in huis te voorkomen.

Tijdens de loopsheid is de teef aantrekkelijk voor reuen. Dit is duidelijk te merken tijdens het uitlaten. Sommige reuen zullen niet bij uw hond weg te slaan zijn.

Zo halverwege de loopsheid is de teef daadwerkelijk vruchtbaar en wil ze ook gedekt worden. Ze kan zelfs proberen weg te lopen, op zoek naar een partner.

Om een ongewenste dekking te voorkomen zult u uw teef dan ook aan de lijn moeten houden. Op de momenten dat uw teef nog niet dekkingsbereid is, zal ze de opdringerige reuen wegsnauwen.

Maar ook op de aanwezigheid van andere teven kan uw hond prikkelbaar reageren.

Een reu kan in aanwezigheid van een loopse teef echter ook behoorlijk van slag raken. Een loopse teef in de buurt kan leiden tot bijvoorbeeld weglopen, janken of niet willen eten.

Daarmee kan het dus ook voor een eigenaar van een reu knap lastig zijn om een loopse teef in de buurt te hebben. Gelukkig heeft niet elke reu er last van en castratie van de reu kan deze voor mensen vervelende gedragingen voorkomen.

Schijnzwangerschap

Bij veel teven die niet gedekt zijn, en dus niet zwanger zijn, treedt zo’n 9 weken na de loopsheid schijnzwangerschap op.

Bij zwangerschap zouden na zo’n 63 dagen de pups geboren worden. Een schijnzwangere teef gedraagt zich na die periode alsof ze een nestje pups heeft, terwijl dat dus niet zo is.

Ze slepen vaak met speelgoed, pantoffels, kussens e.d. als ware dat haar pups. In sommige gevallen verdedigen ze deze voorwerpen zelfs.

Veel schijnzwangere teven hebben ook gezwollen melkklieren, die in sommige gevallen zelfs melk produceren. Schijnzwangere teven kunnen qua gedrag onrustig zijn, of extreem aanhankelijk worden.

Tijdens het uitlaten kunnen ze zich agressiever gedragen naar andere honden. Bezoek thuis kan ook agressief bejegend worden, terwijl dat anders niet gebeurt.

Castratie

Om loopsheid en (schijn)zwangerschap uit te sluiten, kunt u uw teef laten castreren. Dit wordt vaak steriliseren genoemd, maar dat is medisch een onjuiste term.

Met castratie van een teef heft u deze nadelen van een teef op. Echter, ook aan castratie zitten nadelen.

Ook bij een reu kan castratie enkele geslachtgebonden vervelende eigenschappen doen afnemen of verhelpen, maar dit geldt zeker niet in alle gevallen.